Indeks

» Tuning cz. 1
» Tuning cz. 2
» Tuning cz. 3
» Tuning cz. 4
» Tuning cz. 5

Standardowe
metody
tuningu

Tuning na krótkim dystansie

Czasem nie mamy możliwości przestrzelania łuku na dalszych dystansach. W takim wypadku może okazać się pomocna poniższa metoda tuningu. Używamy tej metody po uprzednim wykonaniu wstępnej regulacji za pomocą metod opisanych w częściach 2 i 3.

Co nam jest potrzebne?
 mata
 prostokątny arkusz papieru
 odległość strzelania w przedziale 12-15 m.

Regulacja góra — dół

Zacznijmy od przypięcia arkusza do maty. Następnie trochę sobie postrzelajmy (6-8 strzał), celując w górną krawędź przypiętego arkusza papieru. Strzelamy tylko strzałami opierzonymi. Zazwyczaj drobne problemy z regulacją uwidaczniają się na bliskich odległościach gdyż strzała wtedy najbardziej oscyluje.

Czego możemy się dowiedzieć z tego testu? Sprawdzimy, czy gniazdko jest w najwłaściwszym położeniu. Jeśli nie udaje się niezmiennie trafiać w górną krawędź arkusza prawdopodobnie występują jakieś drobne problemy z regulacją łuku. Aby poprawić (zacieśnić poziomą linie) spróbujmy przesuwać gniazdko w górę lub w dół o bardzo niewielką wartość (0,5-0,8 mm). Strzelmy kolejną serię strzał i jeśli poziome skupienie poprawiło się idźmy dalej w tym kierunku, jeśli natomiast skupienie pogorszyło się kontynuujmy przesuwanie gniazdka w kierunku przeciwnym. Jeśli konstrukcja podstawki pozwala na to, zamiast przesuwać gniazdko możemy spróbować opuszczać lub podnosić podstawkę. Tutaj trzeba wykazać się cierpliwością i sumiennością. Nic nie zrobi się na skróty. Jeśli pozioma linia strzał wyprostuje się, będzie to oznaczać lepszą regulację łuku.

Regulacja lewo — prawo

Kiedy już osiągnęliśmy możliwie najprostszą poziomą linie strzał jaką jesteśmy zdolni uzyskać, najwyższy czas przejść do regulacji lewo-prawo. Należy strzelić serię 6-8 strzał w lewą krawędź arkusza papieru przypiętego do maty.

Aby zmniejszyć rozrzut poziomy strzał spróbujmy przesunąć w osi poziomej podstawkę łuku. Podstawka teoretycznie powinna być ustawiona w ważonym środku ramion. Jednakże niezwykle rzadko teoria idzie w parze z praktyką. Problemem najczęstszym jest to, że środek ramion łuku nie naciągniętego nie jest środkiem ramion łuku naciągniętego. Zazwyczaj musimy nieco skompensować skręcenie ramion spowodowane odciągiem kabli. Jest to zupełnie normalne i nie należy się tym zbytnio przejmować. Taka właśnie jest konstrukcja łuku bloczkowego. Metodą prób i błędów wyznaczymy najlepszą pozycję podstawki. Zmiany położenia podstawki powinniśmy przeprowadzać małymi krokami (0,5-0,8 mm). Zacznijmy w lewo (łuk dla praworęcznych). Strzelmy kolejną serię strzał i jeśli linia strzał zacieśni się idźmy dalej w tym kierunku, jeśli natomiast skupienie pogorszyło się kontynuujmy przesuwanie podstawki w prawo. Metodą prób i błędów odnajdziemy najkorzystniejszą pozycję podstawki.

Łucznicy klasyczni powinni regulować wyłącznie za pomocą zwiększania lub zmniejszania napięcia sprężyny buttonu. Regulacja małymi kroczkami — 1/8 obrotu za każdym razem. Jeśli linia pionowa poszerzy się, zawracamy i kręcimy w przeciwnym kierunku. Pamiętajmy, aby nie wkręcać lub nie wykręcać całego buttonu, bo to już ustawiliśmy wcześniej.

No i oczywiście życzę dużo cierpliwości. Bo tego przy tuningu potrzeba najwięcej.