Zaczynamy od umocowania jednego końca nici do przyrządu. Następnie nawijamy zaplanowaną ilość zwojów. Starajmy się robić to bardzo starannie, utrzymując jednakowe napięcie nici. Nie należy krzyżować nici. Kiedy już nawiniemy odpowiednią ilość zwojów, jeszcze raz przeliczmy czy jest dobrze i dodajmy jeszcze jeden dodatkowy zwój, odetnijmy od szpuli i zwiążmy wolne końce. Musimy tu użyć kilku a nawet kilkunastu węzłów płaskich lub babskich. Co kto woli. Nie należy szczególnie się przejmować wielkością tego węzła. Ważne jest by był na tyle mocny aby nie rozsupłał się podczas wstępnego rozciągania. Efektem powinien być nawój zawierający o dwa włókna więcej od zaplanowanej ich liczby.
Teraz postarajmy się wyrównać napięcie poszczególnych włókien. Jeśli nasz przyrząd ma obrotowe rolki zwyczajnie przeciągnijmy nawój kilkakrotnie wkoło przyrządu. W przeciwnym wypadku starajmy się wyrównać napięcie innymi sposobami.
Następną czynnością będzie naprężenie cięciwy. O ile nasz przyrząd pozwala uzyskać odpowiednią siłę, robimy to na przyrządzie. Jaka to powinna być siła? Myślę, że 100 - 150 kg powinno wystarczyć. Oczywiście trudno będzie nam zmierzyć tę siłę, ale nasz nawój jest wtedy twardy niczym stalowy pręt. Nie musimy bać się zerwania cięciwy, bo skoro jedno włókno wytrzymuje 50 kg, to mając 18 włóknową cięciwę jej teoretyczna wytrzymałość osiągnie blisko 900 kg. Tak więc prędzej połamiemy nasz przyrząd niż zerwiemy nawój.
Jeśli nasz przyrząd nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej siły, powinniśmy coś zaimprowizować. Ja dopóki nie zbudowałem przyrządu z napinaczem rozciągałem moje cięciwy, używając w tym celu poręczy balkonowej i tzw. śruby rzymskiej. Pozostawiam to waszej inwencji.
Nawój pozostawiamy na przyrządzie przez minimum godzinę, co jakiś czas zwiększając napięcie. Jeśli zostawimy go na całą noc to jeszcze lepiej.
Jakie są korzyści z wstępnego rozciągnięcia cięciwy? Jak wiemy każdy materiał jest trochę odkształcalny, czyli wydłuży się i tak już zostanie. Niech więc nasza cięciwa wydłuży się przed założeniem jej do łuku. To jest ważne przede wszystkim dla łuków bloczkowych. Drugą znacznie ważniejszą rzeczą jest idealne wyrównanie naprężenia wszystkich włókien. I to już jest ważniejsze dla klasycznych łuków. Cięciwa pracująca tylko kilkoma włóknami nie jest szczytem marzeń żadnego łucznika

Przestawiamy obrotowe ramię przyrządu prostopadle do osi. W pierwszej kolejności robimy omotkę po przeciwnej do węzła stronie cięciwy.

Rys .1

Dla ramion łuku klasycznego wielkość pętelki może zazwyczaj wynosić od 6 do 8,5 cm. Najlepiej jednak zmierzyć wielkość potrzebnej pętelki albo wzorując się na posiadanej cięciwie albo dokonać pomiaru na ramionach owijając cięciwą gryf ramienia i mierząc długość odcinka potrzebnego do owinięcia gryfu. Jeśli chodzi o łuki bloczkowe to pętelki są znacznie mniejsze gdyż punkty montażowe bloczków są niewielkie i nie ma tam zbyt wiele miejsca.

Rys. 2

Jak widzimy na rysunku 3. długość omotki pod pętelkę należy nieco przedłużyć.

Rys. 3

Rys. 4

Rys. 5

Jeśli nie zamierzamy skręcać cięciwy przed wykonaniem omotek, to po omotaniu petelki nadszedł czas na rozcięcie zwoju z węzłem. Należy odszukać zwój a nastepnie rozciąć nić przy węźle. Róbmy to bardzo uważnie. Jeśli rozetniemy nie ten zwój co trzeba, całą pracę możemy cisnąć do śmieci. Wolne końce nici przeplećmy w sposób pokazany na rys. 10.

Rys. 6

Rys. 7

Kontynuujemy omotkę do potrzebnej długości. Dla łuków klasycznych około 10 cm a dla bloczkowych tyle aby starczyło na owinięcie bloczka plus 2 - 4 cm.

Jeśli zdecydujemy się na skręcenie cięciwy przed zrobieniem omotek, należy to zrobić teraz. Nawijamy ok. 5 mm omotki...,

Rys. 11

...zdejmujemy cięciwę z przeciwnej strony przyrządu i skręcamy zaplanowaną ilość razy. Pamiętajmy jednak, że na drugim końcu cięciwy nie będziemy już mogli omotać pętelki. W łuku bloczkowym brak omotki na pętelce nie jest niczym niezwykłym, a sporo "kupnych" cięciw ma nie omotane obie pętelki.

Rys. 12

Kontynuujemy omotkę do potrzebnej długości – czyli tyle aby starczyło na owinięcie bloczka plus 2 - 4 cm.

Rys. 13

Jeżeli skręcaliśmy cięciwę przed zrobieniem omotki pamiętajmy, że wciąż mamy nie odcięty zwój z węzłem. Odszukajmy właściwy zwój i rozetnijmy przy węźle. Następnie wyplećmy wolne końce cięciwy aż do zakończenia pierwszej omotki. Utnijmy.

W cieciwach łuków bloczkowych nie nawijamy drugiej pętelki. Ze względu na skręcenie cieciwy jest to niemożliwe. Nawijamy tylko drugą omotkę na odpowiednią długość.